کمابیش با نام بازی جاودانه Half-Life 2 آشنا هستیم. این بازی که به فاصله 6 سال از نسخه اول ، با دقت و وسواس خاص تیم بازی سازی شرکت Valve و با تاخیر روانه ی بازار شد عنوان برترین بازی سال 2004 را از آن خود کرد. کمتر گیمر حرفه ای هم پیدا می شود که این شاهکار را بازی نکرده باشد. Half-Life اول بیشتر از اینکه بخاطر تاریخ سازی اش مشهور باشد ، به دلیل اینکه استاندارد های معمول سبک اکشن اول شخص شوتر (First Person Shooter) را دگرگون کرد و اصولی را بنا نهاد که بعدا" اگر بازی اول شخص شوتر ی می خواست موفق باشد باید از آن اصول پیروی می کرد. گاهی این اصول در وجه هجوآمیز خود به مانند آنچه در سری Serious Sam دیدیم به مضحکه ای تبدیل می شد و گاهی بعضی از این استانداردها ضامن موفقیت یک بازی نام می گرفت. همانطور که گفتیم تیم بازیسازی Valve بعد از حدود 6 سال کار بر روی Half- Life 2 و با تاخیری که حسابی طرفداران این سری بازی را عذاب داد ، Half-Life 2 را روانه ی بازار کرد که با موفقیتهای بسیار چه در استقبال از این بازی توسط عموم گیمر ها و چه در جبهه منتقدین سر و پا مسلح (!) روبرو شد. نسخه دوم دیگر قصد تعریف اصول را بمانند نسخه اول نداشت بلکه آمده بود تا قدرت بی نظیر موتور فیزیکی Source Engine را به اثبات برساند. مطمئن باشید بیشتر از آنکه روند بازی ، روایت داستانی جذاب و گرافیک بشدت سینمایی این بازی نقش برگ برنده Valve را ایفا کند ، فیزیک بی نظیر بازی کار خودش را کرده بود.

بعد از مدتی که از عرضه این نسخه گذشت یک دموی قابل بازی کردن به نام Lost Coast منتشر شد که ربط زیادی به داستان هاف لایف 2 نداشت و بیشتر هدفی برای نشان دادن توانایی های سورس انجین در پردازش گرافیک و سایه زنی ها بود. پس از اینکه چند ماه گذشت ، بیشتر گیمر ها تصور کردند که نکند برای هاف لایف بعدی باید باز هم 6 سال صبر کنیم؟ تازه اگر دقت و وسواس والو در ساخت این بازی و عرضه دایرکت ایکس 10 را در نظر بگیریم ممکن است این زمان به بیشتر از 6 سال هم افزایش یابد! اما والو در برابر این پرسش ها اعلام کرد که یک Expansion Pack جدید به نام Aftermath را تا پایان سال 2005 روانه بازار خواهد کرد. انتظار ها کم کم داشت به سر می رسید که جریان اختلافات والو با Universal Vivendi ، ناشر این بازی به میان کشیده شد و پس از جایگزین شدن EA بجای Vivendi ، یک بمب خبری دیگر در پیش بود. هاف لایف جدید در سه قسمت به نام های Episode One ، Episode Two و Episode Three و بر روی شبکه آنلاین Steam عرضه خواهند شد! مشخصا" قصد والو از این کار ، جلوگیری از انتظار بیش از حد طرفداران و شروع اعتراض ها بوده است. والو مطمئن است که عرضه ی این 3 قسمت در وقفه ای 6 ماهه بعد از عرضه هر قسمت ، ترفند مناسبی برای راضی نگه داشتن طرفداران و منتقدان است. اما این روش معایب و مزایای دیگری هم دارد که در نقدمان از این بازی به آنها خواهیم پرداخت...


قسمتی برای نشان دادن ابعاد بعدی واقعه: شاید شما هم در اینکه هاف لایف 2 پایانی بسیار اعصاب خورد کن داشت با ما هم نظر باشید. پایان هاف لایف 2 مصادف می شد با یک انفجار بزرگ در مقر اصلی فرماندهی G-Man (ساختمان Citadel) و ظاهر شدن بدون پیش بینی Credit این بازی ، سرنوشت گوردون و الیکس را برای ما بصورت یک پرسش بزرگ مطرح می کرد ، اما از آنجا که هیچ کاری از والو بی دلیل انجام نمی شود با شروع Episode One برایمان مشخص می شود که والو قصد مانور بیش از حد بر روی وقایعی را دارد که بعد از آن انفجار پایانی هاف لایف 2 ، به ذهن هیچ گیمری خطور نمی کرد. این وقایع به ترتیب نسبتا" مناسبی از همدیگر در Episode One بازگو می شوند تا روند بازی شکل قبلی خود در هاف لایف 2 را بازیابد...

با شروع Episode One مشخص می شود که الیکس و گوردون توسط استاکر ها از آن انفجار بزرگ جان سالم به در برده اند. الیکس به کمک Dog (روبات دست آموز مکانیکی خود) گوردون را در زیر خرابه های ساختمان Citadel می یابد و روند بازی شروع می شود! ممکن است از این جمله تعجب کنید ولی هر چقدر هم تلاش کنید و سراغی از داستان در اپیزود اول بگیرید به مانند ما کمتر به نتیجه می رسید. اگر فکر می کنید روند رفتن گوردون و الیکس به نیروگاه زیرزمینی ، از کار انداختن هسته ی مرکزی نیروگاه برای نجات دادن City 17 از عواقب انفجار و چگونگی رسیدن گوردون و الیکس به نیروگاه و سپس رفتن به ایستگاه قطار قسمتی از داستان بسیار پیچیده هاف لایف است کاملا" در اشتباهید. اگر کل وقایع اپیزود یک را مبنای این مورد بگیریم که در این قسمت ، حداقل با کمی از داستان پیچیده این سری بازی آشنا می شویم به هیچ نتیجه ای نمی رسیم. مطمئن باشید نشان دادن حوادث بعد از انفجار ساختمان فرماندهی ، چهره ی خشک و پوسیده شهر که به یک بیابان زباله های الکترونیکی می نمایاند و لوکیشن های بعضا" تکراری که قبلا" در هاف لایف 2 دیده بودیم همگی در خدمت این هدف قرار گرفته اند که روند بازی برای ادامه دادن هاف لایف 2 موجود باشد! فقط هرز گاهی می توان به روایت داستان نسبتا" خوب موجود که در دیالوگ های الیکس می توان از آن سراغ گرفت بسنده کرد. بعضی عوامل بهبود یافتند ، بعضی ثابت می مانند و بعضی تکرار نمی شوند!

در مورد داستان که صحبت کردیم. حال به بحث گرافیکی و زیرمجموعه های این مورد بپردازیم. گرافیک اپیزود اول دقیقا" همان چیزی است که طرفداران انتظار داشتند یعنی همان گرافیک بهینه سازی شده هاف لایف 2 در دموی Lost Coast که قبلا" ارائه شده بود. پیوندی که در نورپردازی و سایه زنی این قسمت می بینیم را شاید تاکنون مشاهده نکرده ایم. خوشبختانه اگر بخواهیم برای مورد مثال بزنیم واقعا" دچار مشکل خواهیم شد زیرا در جای جای بازی این دو مورد بخوبی رعایت شده اند. برای تجسم بهتر سایه ی الیکس در محیط بیرونی و در هنگامی که از طریق مانیتور با پدرش صحبت می کند را با موقعی مقایسه کنید که در محیط داخلی نیروگاه و در حالی که چراغ روشنایی بالای اتاق واقع است و وی با دستگاه کار می کند و در آنجاست که متوجه حضور عامل ناپیدای ذرات محیطی موجود در محیط بیرونی و کار بسیار زیبای کارگردان هنری این بازی که حساب ذرات گرد و غبار بعد از انفجار ساختمان Citadel را هم کرده است می شوید. دیگر موردی که باید به آن اشاره کنیم انیمیشن/حالت های چهره و ویژگی های سینماتیک موجود در گرافیک بازی است. اگر دموی Lost Coast را بازی کرده باشید متوجه شباهت بیش از حد فن آوری که در تصویرگری چهره آن ماهیگیری که در ساحل گمشده دیدید با شخصیت G-Man در ابتدای اپیزود اول می شوید. اگر چهره G-Man در ابتدای هاف لایف 2 را بخاطر بیاورید متوجه تفاوت هایی خواهید شد. واقعیت اینست که HDR Rendering در Lost Coast و اپیزود اول بخوبی بهینه سازی شده و این بهینه سازی تا به آنجایی پیشرفت کرده که نه تنها گرافیک بازی را پایین نیاورده ، بلکه گرافیک را برای کارت گرافیک های ضعیف به گونه ای تعریف کرده است تا گرافیک محیط های بازی در کارت گرافیک های ضعیف تر هم کیفیت خود را به آن صورت از دست ندهد و قابل پردازش باشد. از طرف دیگر حالات و انیمیشن چهره شخصیتهای بازی ، کیفیت بهتری پیدا کرده و این مورد در کارت های گرافیکی قوی قابل تشخیص و مشاهده است. یکی از دوستان در باب گرافیک سینماتیک بازی گفته بود مانند این است که دارید یک فیلم سینمایی را بازی می کنید! خوشبختانه حقیقت هم جز این نیست. حرکات Dog و الیکس در طول بازی آنقدر نرم و طبیعی به نظر می رسند که جایی برای صحبت بیشتر باقی نمی گذارند. مثلا" اگر صحنه ای را بیاد بیاورید که با الیکس در بیرون از نیروگاه مشغول پیدا کردن وسیله ای برای رفتن به داخل نیروگاه می گردید و Dog ناگهان یک اتومبیل را از میان زباله ها پرتاب می کند ، شما جا خالی می دهید و الیکس که از این اتفاق شوکه شده ، Dog را مورد سرزنش قرار می دهد ؛ واقعا" به سینماتیک بودن فضاسازی بازی پی خواهید برد. البته موارد قابل ذکر برای این مورد به وفور در این بازی یافت می شوند.


یادتان نرود که صداگذاری خوب در این مورد بی تاثیر نبوده است. در موقعی که با آسانسور پایین می روید الیکس بعد از دیدن تکه آهن هایی که در حال ریزش هستند بخوبی شما را از خطر پیش آمده مطلع می کند. فریاد های وی و حرکاتش در حالی که در محفظه ی بچه استالکر ها گیر افتاده و باید نجاتش دهید بیش از حد طبیعی و واقع گرایانه نمود پیدا می کنند. متاسفانه آنچنان که از این بازی هم برمی آید جناب گوردون فریمن هنوز هم نمی خواهد زبان باز کند و کمی در مکالمات بازی از گفته های ارزشمند خود ، ما را بهره مند سازد! احتمالا" اگر این اتفاق به وقوع بپیوندد از تمام داستان هاف لایف سر در خواهیم آورد. معلوم نیست طراحان بازی در والو این مورد را به پایان کلی این سری بازی موکول کرده اند یا بالاخره در میان یکی از قسمت های بعدی این مورد محقق خواهد شد. بطور حتم برای جذابیت بیشتر داستان و کامل شدن روند شخصیت پردازی ، برآورده شدن این مورد ضروری به نظر می رسد.

انتظار نداشته باشید سلاح هایی که در طول بازی بدست می آورید متنوع باشند آن هم در حالی که فقط یک نوع دشمن جدید به بازی اضافه شده است! این دشمنان جدید همان زامبی های معروف هستند ولی با این تفاوت که مانند زامبی های قبلی شتاب حرکتی شان کم نیست ، به طرفتان می دوند و وقتی دو تیر به آنها بزنید عصبانی شده و در یک حرکت انتحاری گونه ، ضامن نارنجک را می کشند و به طرف شما حمله می کنند ! شایان ذکر است در صورت عدم برخورد به موقع با چنین خطری ، باید صبر زیادی برای انتظار بخاطر لودینگ طولانی CheckPoint قبلی داشته باشید!! اگر در طول بازی شاتگان یا اسلحه خودکار بدست آوردید مطمئن باشید که آنقدر مهماتشان کم پیدا هستند که برای مقابله با دشمنان گوناگون ، همان اسلحه جاذبه به عنوان بهترین گزینه باقی می ماند. خالی بودن جای وسیله نقلیه بشدت احساس می شود ، بخصوص وقتی بدانید وسایل نقلیه موجود در هاف لایف 2 تنها عواملی بودند که در روند بازی یک تنوع خوب ایجاد می کردند و از تکراری شدن مراحل جلوگیری می نمودند. همانگونه که در عنوان اشاره کرده ام "بعضی عوامل بهبود یافتند ، بعضی ثابت می مانند و بعضی تکرار نمی شوند". همانطور که حتما متوجه شده اید منظورمان از این عوامل ، عوامل موفقیت است.

یک First Person Thrower اصیل و شاید تاریخ ساز! هاف لایف 2: اپیزود یک بیشتر از آنکه یک FPS مدرن به نظر بیاید یک FPT مدرن است! دلیل جالب این مورد را هم فقط و فقط در جریان روند بازی می توانید تشخیص دهید. روند بازی در یک مورد خلاصه شده است و آن استفاده از اسلحه جاذبه در جهت هر کاری است که به ذهنمان نمی آید. اسلحه جاذبه می تواند گوی های انرژی را بگیرد و با قرار دادن آنها در دستگاه ، پل هایی را پیش روی شما قرار دهد ؛ اسلحه جاذبه می تواند وقتی بارانی از اشیای فلزی بر سرتان می بارد ، جان شما و الیکس را نجات داده و اشیا را به اطراف پرتاب کند ، اسلحه جاذبه نوع دشمن نمی شناسد و از سرباز های کمباین گرفته تا استالکر ها را گرفته و به اعماق دره ی نیروگاه زیرزمینی شهر پرتاب کند ، در گاراژ و مقابله با سیل انبوه دشمنان ، فقط اسلحه جاذبه است که می تواند سه اتومبیل را در روی سوراخها بگذارد تا از افزایش دشمنان جلوگیری کند و ... . می بینیم که اسلحه جاذبه جایگزین خوبی برای شاتگان و اسلحه خودکار که مهماتشان در کل بازی نایاب هستند می باشد. اما در این بین طراحان قسمت اکشن بازی یک مورد را از یاد برده اند. اینکه سبک یک بازی با چنین مشخصاتی اول شخص پرتابی (!) می شود نه اول شخص شوتر! متاسفانه تاکید بیش از حد سازندگان برای نشان دادن فیزیک بازی به وسیله اسلحه جاذبه باعث شده که روند بازی پیشتر از آنکه متنوع و جذاب به نظر برسد و به مانند هاف لایف 2 یکی از عوامل موفقیت بازی نام بگیرد ، تکراری ، خشک و انعطاف ناپذیر و یکی از عوامل منفی بازی در ذهن یک منتقد جلوه کند. البته اگر عاشق گرفتن اجسام و پرت کردن آنها به این طرف و آن طرف باشید مسلما" روند بازی در نظرتان شاهکار خواهد بود!


دیگر ایرادی که در سایت GameSpot طرفداران و منتقدین از آن گلایه مند بودند کوتاهی بیش از حد این بازی است. اپیزود اول را می توان در کمتر از 5 ساعت هم تمام کرد، البته اگر Expansion بودن این بازی را در نظر آوریم این حداقل زمان مفیدی بود که برای تمام کردن یک چنین بازی لازم است. البته ایراد های دیگری هم به بازی وارد است که منتقدان با توجه به ایراد های قبلی ، آنها را از یاد برده اند. از جمله اینکه شارژ اسلحه جاذبه برای اتمام یک Capture از 6 کپچر بازی هم جوابگو نیست و همیشه باید به دنبال دستگاه شارژ کننده باشید و زمانی که در جستجوی دستگاه شارژ و شارژ شدن اسلحه جاذبه می گذرد به افزایش زمان تمام کردن کلی بازی کمک کرده است و باعث شده اپیزود اول طولانی تر از آنچه که هست به نظر برسد. از طرف دیگر جایگاه های بازیابی توان و بسته های انرژی ، به قدری در گوشه و کنار مراحل و به وفور یافت می شوند که به روند بازی نقیصه ای غیرقابل جبران وارد کرده اند و آن آسان شدن بیش از حد اپیزود اول است. در قسمتی از بازی که گوردون در محفظه ی حامل بچه استالکر ها را می شکند و از آن به بیرون می پرد ، اگر کمی منتظر بمانید در کمال تعجب مشاهده می کنید که الیکس چگونه بر روی سر گوردون فرود میاید و این مورد گویای وجود سوتی های برنامه نویسی و اشکالات موتور فیزیکی این بازی است که البته به دلیل اینکه زرق و برق مراحل زیاد است خیلی به چشم نمی آیند. اگر باز هم به گوشه و کنار مراحل دقیق شویم می توانیم ایراد های دیگر اپیزود اول را بیشتر و بهتر بشناسیم ، ایراد هایی که نشان می دهد که والو ، گیمر های خوبی را برای تست کردن این بازی انتخاب نکرده است و این مورد حکایت از شتاب زدگی در روند ساخت اپیزود اول دارد.

اپیزود بعدی ، وقایعی که باز هم حسابشان را نکرده ایم: هاف لایف 2: اپیزود دوم در لیست بازی هایی که EA امسال منتشر می کند جایی ندارد. شاید این بازی در نیمه اول 2007 منتشر شود ، شاید هم دیرتر! دیگر به بد قولی های Valve عادت کرده ایم! زمزمه هایی هم به گوش می رسد مبنی بر اینکه Valve در تلاش است اپیزود سوم را برای عرضه در اواخر 2007 یا کریسمس 2008 آماده کند ولی قدر مسلم هنوز هیچ چیزی تایید اساسی نشده است. تریلری هم از اپیزود دوم منتشر شده که الیکس را در حالی که نشان می دهد که دستش به میله ای است و در آستانه ی سقوط از پرتگاهی قرار دارد و در همان اوضاع ناگوار گوردون را صدا می زند ، در ادامه جسم ظاهرا" بی جان وی بر روی تخته سنگی گذارده می شود ، در محیط جنگل اطرف City 17 هستیم ، دورنمای City 17 زیاد خوب به نظر نمی رسد و نشان از اتفاقاتی دیگر دارد... . باید صبر کرد و با پایان این سریال خواهیم دید که Valve برگ برنده اش را برای طرفداران و منتقدین آشکار خواهد کرد؟ این برگ برنده چیزی نیست جز داستان پیچیده و جذاب سری هاف لایف...       خداحافظ  http://www.ehsangame.parsiblog.com